Święto zmarłych – czas zadumy.

1 listopada to święto, w czasie którego wspominamy tych, których odeszli. To dzień w którym, według chrześcijan, oddawać powinniśmy hołd głównie tym zmarłym, którzy zostali uznani za świętych lub tym, których życie było bliskie świętości.

1 i 2 listopada większość z nas odwiedza groby bliskich. Obchodzimy Dzień Wszystkich Świętych i Zaduszki. Ludzie przychodzą na cmentarz, aby ozdobić groby kwiatami, zapalić znicze i pomodlić się w intencji zmarłych. Czym różni się Dzień Wszystkich Świętych od Święta Zmarłych, Święto Zmarłych od Zaduszek?
Celtowie i Noe
Święto Zmarłych wywodzi się z pogańskich obrzędów. Noc ta dla Celtów oznaczała nowy rok, była więc pomostem zawieszonym między starym a nowym czasem, jednocześnie nie przynależąc do żadnego z nich. Święto obchodzono już 2000 lat temu i było ono uważane za najbardziej magiczny moment w Kole Roku.

Kalendarz celtycki dzielił rok na dwie części, które w naszym rozumieniu można nazwać zimową i letnią. Początek tych pór wyznaczały dwa największe święta: Samhain – 1 listopada oraz Beltaine (zwane też Cetshamain) – 1 maja. Za początek celtyckiego roku uważa się pierwsze święto – Samhain. W tym dniu skończył się już stary rok, a jeszcze nie zaczął nowy. Stwarzało to możliwość kontaktu między światem ludzi i duchów oraz bogów.
Drugim nie mniej ważnym powodem obchodzenia tego święta właśnie w tym dniu było to, że najprawdopodobniej 1 listopada według przekazu Mojżeszowego rozpoczął się potop. Biblia mówi, że miało to miejsce w „miesiącu drugim, w siedemnastym dniu tego miesiąca” (Księga Rodzaju rozdział 7; werset 11). Ów „miesiąc drugi” przypada w naszym kalendarzu na drugą połowę października i pierwszą połowę listopada. Oddajemy wtedy hołd modląc się również za zmarłych w największym kataklizmie w dziejach człowieka.
Listopadowe święta
Przypuszcza się, że początki święta sięgają jeszcze IV wieku. Z pewnością wiemy, że w 610 roku papież Bonifacy IV otrzymał od cesarza starożytną świątynię pogańską – Panteon, którą poświęcił na kościół, pod wezwaniem Matki Bożej Męczenników. Złożył w tym miejscu wiele relikwii. Było to możliwe, ponieważ skończyły się prześladowania chrześcijan. Jednak ponieważ nie bardzo było wiadomo, kto jest gdzie pochowany, powstała potrzeba, aby stworzyć przestrzeń duchową dla tych świętych, którzy nie są formalnie uznani. Aby upamiętnić ten dzień, 1 maja ogłoszono świętem zmarłych męczenników, którzy oddali swoje życie za Chrystusa.
Wiele lat później, w 731 roku, papież Grzegorz III przeniósł uroczystość na dzień 1 listopada, a sto lat później, w 837 roku Grzegorz IV poszerzył święto zmarłych męczenników o Dzień Wszystkich Świętych Kościoła Katolickiego.
Sens życia
Wiele osób nie odróżnia Dnia Wszystkich Świętych od Święta Zmarłych. Tymczasem to drugi dzień listopada jest poświęcony zmarłym, których szczególnie się wspomina. Jest to właśnie Święto Zmarłych lub Zaduszki, dzień, w którym towarzyszy nam silna wiara w to, że nasi zmarli bliscy odwiedzają nas na ziemi. To dzień zadumy i modlitwy. Stojąc nad grobami bliskich i znajomych, nie tylko się za nich modlimy, ale także zastanawiamy nad przemijaniem i sensem naszego życia.
– Są dwa święta. Jest dzień Wszystkich Świętych, a potem jest dzień zmarłych. To myśmy w Polsce je połączyli i już na Wszystkich Świętych pędzimy na cmentarz i obchodzimy tak zwane Zaduszki. A to są dwa święta – jedno 1 listopada, a drugie 2 listopada – wyjaśnia ks. Boniecki